بی قراری...

بی قراری

زعشق گله دارم، ای همه صبر و قرارم / مانده ام خیره به راهت تا بیایی انتظارم

گفته بودی کار دلهامان جداست / باشد اما غصه ام از قصه ی فاصله هاست

از دلم رفتی ولی دل مرده است / در سرم حال و هوای گریه است

حال و روز من سیاه و غم شده / گریه هایم بی صدا، در گوشه ای مرهم شده

زخمها خوردم از این حال و هوای عاشقی / بی صدا حرفها دارم از این دلدادگی

تپش قلب من از هجر و فراغش مانده / گویی اینبار سر و پا شده ام درمانده

لب گزم چیزی نگویم باز هم / تا که سر رسد پیمانه ام از هجر وغم

ای خدایا این دل است از سنگ نیست / در سرم وهمی زصلح و جنگ نیست

ای حبیبا جان من کاری بکن / معجزه حتی شده بر حال بیتابی بکن

بنگار از اسرار خودت زانچه بر آن شایانم / آنچه از حکمت تو هست و بر آن نادانم

بنویس از برمن راه فراری خوانا / مددی کن، صبر و قراری بده جانا